6.1 Vergoeding werkelijke kosten
in redelijkheid gemaakt
Uw onderneming kan ervoor kiezen om de in redelijkheid gemaakte werkelijke extraterritoriale kosten onbelast te vergoeden. De extra kosten voor het verblijf buiten het land van herkomst moeten dan wel aannemelijk gemaakt worden.
Bij een onbelaste vergoeding voor werkelijke extraterritoriale kosten moet u de vergoedingen per werknemer in de loonadministratie vastleggen.
taalcursus
Voorbeelden van extraterritoriale kosten die spelen in grensoverschrijdende situaties zijn:
- kosten voor een kennismakingsreis naar het werkland (eventueel met het gezin);
- kosten voor het aanvragen of omzetten van officiële persoonlijke papieren;
- kosten voor medische keuringen of vaccinaties;
- kosten voor dubbele huisvesting (zoals tijdelijke hotelkosten);
- kosten voor de opslag van boedel die niet meeverhuist;
- extra kosten voor levensonderhoud door een hoger prijspeil in het werkland dan in het land van herkomst;
- reiskosten naar het land van herkomst (zoals voor familiebezoek of gezinshereniging);
- kosten voor een taalcursus (ook voor de gezinsleden);
- kosten voor een internationale school of internationale afdeling van een gewone school;
- extra gesprekskosten voor niet-zakelijk bellen met het land van herkomst;
- kosten voor het aanvragen van vrijstelling voor sociale zekerheid (zoals een E101-verklaring).
Niet extraterritoriaal
aankoopkosten woning
Van een aantal kostenposten heeft de Belastingdienst aangegeven dat ze niet als extraterritoriale kosten gelden:
- aan- en verkoopkosten van een woning;
- compensatie voor hogere belastingtarieven in het werkland (zogenoemde ‘tax equalization’);
- uitzendtoelagen, bonussen en vergelijkbare vergoedingen (zoals een expat of ‘overseas allowance’);
- vermogensverliezen in de woonstaat.
Niet-extraterritoriale kosten van werknemers vallen niet onder de gerichte vrijstelling. Deze kosten kunt u onbelast vergoeden door gebruik van de vrije ruimte te maken, op voorwaarde dat dit niet ongebruikelijk is.