U bent hier

Onderneming & Salaris
…
Kostenvergoedingen2. Kostenvergoedingen in de werkkostenregeling
Voor Onderneming & Salaris

2. Kostenvergoedingen in de werkkostenregeling

Dit hoofdstuk is eerder verschenen in Themadossier Fiscaal Rendement
Publicatiedatum: juni 2024

Als u eenmaal heeft uitgesloten dat er sprake is van een vergoeding die niet als (belast) loon is aan te merken (zie het vorige hoofdstuk), betekent dit dat de vergoeding onder de werkkostenregeling (WKR) valt. Ook dan kunnen sommige kostenvergoedingen alsnog onbelast blijven, maar daarbij gelden wel de nodige voorwaarden. Zorg dat u de regels helder voor ogen heeft en correct toepast.

Bij vergoedingen die wel als (belast) loon onder de werking van de werkkostenregeling (WKR) vallen, maar die u alsnog onbelast kunt laten, gaat het om zogenoemde gerichte vrijstellingen en aangewezen eindheffingsloon ten laste van de vrije ruimte.

Zaken waarvoor een ‘nihilwaardering’ geldt (verstrekkingen die worden gewaardeerd op € 0), zijn ook onbelast aan werknemers te geven, zonder dat dit vrije ruimte inneemt en zonder verdere fiscale gevolgen.

2.1 Gerichte vrijstellingen

Uw onderneming kan gericht vrijgestelde kostenvergoedingen onbelast aan werknemers geven. Voorwaarde hierbij is wel dat u de vergoeding als eindheffingsloon aanwijst. Door de vrijstelling die er dan geldt, gaat dit niet ten koste van de vrije ruimte van uw onderneming. Het aanwijzen als eindheffingsloon – noodzakelijk voor een gerichte...

2.2 Aangewezen eindheffingsloon

Uw onderneming kan belaste vergoedingen in onbelast loon voor werknemers omzetten door ze als eindheffingsloon aan te wijzen. Zulk aangewezen eindheffingsloon neemt vrije ruimte in beslag. U kunt de werknemers ook een (onbelaste) vaste vergoeding geven voor de als eindheffingsloon aangewezen vergoedingen (zie hoofdstuk 11). Het is niet per se...