3. Verkrijgbare doelen
De doelen van een cafetariaregeling zijn dat deel van het loon waarvoor de werknemers zelf kunnen bepalen in welke vorm en op welk moment zij het genieten: het keuzeloon. Hierbij gelden fiscaal gezien geen beperkingen: elke onbelaste vergoeding of verstrekking kan een doel zijn. Uw organisatie bepaalt – of eventueel de cao die van toepassing is – uit welke doelen werknemers precies de keuze hebben.
Bij een cafetariaregeling waarbij loonbestanddelen worden uitgeruild, behalen werknemers meestal ook een belastingvoordeel. Voor zo’n uitruil komen dan ook de vergoedingen en verstrekkingen als doel in aanmerking waarvoor een gerichte vrijstelling geldt of die als aangewezen eindheffingsloon ten laste van de vrije ruimte komen.
niet vergeten
In het eerste geval gaat dit niet ten koste van uw vrije ruimte. U moet dan alsnog echter niet vergeten het doel als eindheffingsloon aan te wijzen. In het tweede geval, dat onderbrenging in de vrije ruimte nodig is om het doel onbelast te kunnen aanbieden, gaat dit wel ten koste van uw vrije ruimte, mogelijk zelfs aan twee kanten (zie paragraaf 7.2).
Het mag niet ongebruikelijk zijn om het keuzeloon ten laste van de vrije ruimte te brengen om er zo onbelast loon voor de werknemer van te maken (zie paragraaf 5.4).
grens stellen
Alleen als uw totale vrije ruimte niet wordt overschreden, is het aangewezen eindheffingsloon niet alleen voor de werknemer maar ook voor uw onderneming onbelast. Anders is 80% eindheffing over de overschrijding van de vrije ruimte verschuldigd. Uw organisatie kan om deze reden een grens stellen aan het keuzeloon ten laste van de vrije ruimte.
Hierna komen enkele mogelijke doelen aan bod met de bijbehorende specifieke aandachtspunten.