3.1 Belastingverdragen
bevoegd land
De vele belastingverdragen ter voorkoming van dubbele belastingheffing die er tussen landen bestaan, regelen welk land wanneer bevoegd is om belasting te heffen. Er bestaan ook verdragen die afspraken bevatten over de uitwisseling van informatie rond belastingen.
Heffingsbevoegd
hoofdregel
Ook de belastingverdragen volgen de hoofdregel dat loon belast is in het woonland, maar wijzen de heffingsbevoegdheid toe aan het werkland als de dienstbetrekking daar wordt uitgevoerd. Hierdoor is in verdragssituaties meestal het werkland bevoegd om belasting te heffen over het loon dat de werknemer in dat land verdient.
uitzondering
In bepaalde verdragssituaties wordt de heffingsbevoegdheid rond de belasting bij wijze van uitzondering aan het woonland toegewezen. Dat is in elk geval zo als aan de zogenoemde 183-dagenregeling wordt voldaan (zie paragraaf 3.3). De meeste belastingverdragen hebben zo’n 183-dagenbepaling.
Op de website verdragenbank.overheid.nl/nl vindt u de diverse belastingverdragen (en wijzigingsprotocollen). Om een specifiek belastingverdrag te vinden, zoekt u op het betreffende land + ‘belasting’.
Multilateraal
In november 2016 hebben meer dan honderd landen het zogenoemde multilateraal instrument aangenomen. Dit is een multilateraal verdrag waarmee (verouderde) belastingverdragen efficiënt in één keer kunnen worden aangepast aan de nieuwe verdragsgerelateerde standaarden van de Organisatie voor Economische Samenwerking en Ontwikkeling (OESO).
Het multilateraal instrument bevat enerzijds maatregelen die de betrokken landen sowieso moeten invoeren, waarbij enige flexibiliteit mogelijk is. Anderzijds bevat het multilateraal instrument optionele maatregelen die ook moeten bijdragen aan de bestrijding van belastingontwijking.
De optionele maatregelen waarvoor een land kiest, leiden via het multilateraal instrument alleen tot aanpassing van de belastingverdragen met dat land als de verdragspartner ook voor die maatregel kiest. Eenzijdige aanpassing van belastingverdragen is dus niet aan de orde.