U bent hier

30%-regeling ingekomen werknemers

Dit hoofdstuk is eerder verschenen in Themadossier Salaris Rendement
Publicatiedatum: augustus 2017

Werknemers die tijdelijk buiten hun land van herkomst werken, krijgen meestal met extra reis- en verblijfskosten te maken: de zogenoemde extraterritoriale kosten. Uw onderneming kan zulke kosten onder voorwaarden onbelast vergoeden aan werknemers omdat daar een gerichte vrijstelling voor geldt. Voor u en voor de werknemers is het het minst bewerkelijk om die onbelaste vergoeding volgens de 30%-regeling te laten lopen.

voorwaarden

U kunt kiezen om de werkelijke kosten voor het tijdelijk verblijf buiten het land van herkomst onbelast te vergoeden óf om de 30%-regeling te gebruiken. In dat laatste geval hangen de geldende voorwaarden af van of het om een ingekomen werknemer gaat (behandeld in dit hoofdstuk) of om een uitgezonden werknemer (behandeld in hoofdstuk 7).

Allereerst is het natuurlijk goed om te weten wat extraterritoriale kosten fiscaal gezien precies zijn. Het zijn onder meer de volgende kosten: de kosten voor een kennismakingsreis naar het werkland, eventueel samen met het gezin (bijvoorbeeld om een geschikte woning of een school voor de kinderen te zoeken); de kosten voor het aanvragen of...
Zoals gezegd kunt u de werkelijke extraterritoriale kosten onbelast vergoeden aan werknemers. Omdat het daarbij om een gerichte vrijstelling gaat, moet u de vergoeding aanwijzen als eindheffingsloon. Door de vrijstelling neemt dit echter geen vrije ruimte van uw onderneming in beslag. Aannemelijk Verder geldt dat u de – in redelijkheid gemaakte –...
Het scheelt u (en de werknemers) een hoop administratief gedoe als u voor onbelaste vergoeding van extraterritoriale kosten aan werknemers de 30%-regeling gebruikt. Op grond van deze regeling kunt u namelijk onder voorwaarden maximaal 30% van het loon uit tegenwoordige dienstbetrekking inclusief de vergoeding – dus 30/70 van het loon exclusief de...