1.5 De wetgeving

discriminatie

geen 
onderscheid

De wettelijke basis voor het verbod op seksuele intimidatie is de gelijkebehandelingswetgeving (Wet gelijke behandeling van mannen en vrouwen en Algemene wet gelijke behandeling). Daarin is opgenomen dat seksuele intimidatie verboden is, omdat het wordt beschouwd als discriminatie op grond van geslacht. De gedachte van de wetgever hierachter was dat met name vrouwen slachtoffer zijn van seksuele intimidatie en ze daardoor achtergesteld worden in hun kansen bij de arbeid. De bepaling is ook te vinden in artikel 7:646 van het Burgerlijk Wetboek (BW). Dat artikel stelt dat een werkgever geen onderscheid mag maken tussen mensen op basis van hun geslacht, onder andere bij het aangaan van de arbeidsovereenkomst, bij de arbeidsomstandigheden, bij de bevordering en bij de opzegging van de arbeidsovereenkomst.

Beleid

beleid

zorgplicht

plan van
 aanpak

De arbowetgeving legt werkgevers specifieke verplichtingen op met betrekking tot het voorkomen en beperken van seksueel grensoverschrijdend gedrag, die een essentiële basis vormen voor het omgaan met meldingen. Organisaties moeten een beleid hebben dat gericht is op het voorkomen en, indien nodig, beperken van psychosociale arbeidsbelasting, waartoe seksueel grensoverschrijdend gedrag behoort. Werkgevers zijn ook verplicht om een risico-inventarisatie en -evaluatie (RI&E) en bijbehorend plan van aanpak op te stellen, en werknemers voorlichting en instructies te geven. Tot slot geldt voor werkgevers de algemene zorgplicht om te voorkomen dat een werknemer schade lijdt in de uitoefening van zijn werkzaamheden én zijn ze verplicht zich als goed werkgever te gedragen (7:611 BW).

Aansprakelijk

strafbaar

Als een werkgever deze verplichtingen niet nakomt, kan hij aansprakelijk zijn voor schade die de werknemer heeft geleden door de seksuele intimidatie, tenzij de schade grotendeels het gevolg is van opzet of bewuste roekeloosheid van de werknemer. Bepaalde seksuele gedragingen kunnen ook strafbaar zijn op basis van het Wetboek van Strafrecht. Daarin staan artikelen die bijvoorbeeld ‘aanranding van de eerbaarheid’, ‘verkrachting’, ‘seksueel binnendringen van het lichaam’, en ‘ontucht’ strafbaar stellen.

Onderzoek

In hoofdstuk 2 en 3 leest u meer over de verplichte RI&E en het bijbehorende plan van aanpak, en over maatregelen die specifiek zijn afgestemd op de aard van de organisatie en haar werkzaamheden. In hoofdstuk 4 en 5 leest u over de aanpak van meldingen en incidenten, en over het evalueren en bijstellen van beleid. En in de hoofdstukken 6, 7 en 8 leest u meer over de juridische en beleidsmatige aspecten omtrent het doen van onderzoek naar dit soort gedrag, het opleggen van sancties en het ondernemen van juridische stappen.