3.3 Onnauwkeurigheid en betrouwbaarheidsinterval
natuurwet
meetfout
Elke meting is onnauwkeurig, dat is een natuurwet. Die onnauwkeurigheid komt door de twee punten die hierboven zijn genoemd: de natuurlijke fluctuatie van de meetwaarden en de afwijkingen in het meetinstrument. Die laatste minimaliseert u door het meetinstrument te kalibreren, maar u kunt de afwijking niet volledig wegnemen. Samen zorgt dat voor een meetfout. Het is belangrijk om te weten hoe groot die kan zijn, want dat bepaalt of het verstandig is om een tweede of zelfs meerdere metingen uit te voeren op de werkplek.
De meetfout wordt wel als ‘betrouwbaarheidsinterval’ aangegeven. Een veelgebruikte betrouwbaarheidsinterval is ‘95%’. Dat wil zeggen dat u er met grote zekerheid (95%) van op aan kunt dat de gemeten waarde zich binnen die range van getallen bevindt.
maatregelen
gevaarlijke stof
acceptabele marge
Twee voorbeelden verduidelijken bovenstaande:
- 80 dB(A) is het niveau waarop gehoorbeschadiging kan gaan optreden. Een geluidsmeting geeft aan dat de dagblootstelling 79,5 dB(A) is en de meetfout 2,9 dB(A) is. Dan kan het werkelijke geluidsniveau dus ver onder, maar ook ver boven de 80 dB(A) liggen. Voor een indicatieve meting is zo’n meetfout niet zo’n probleem: u weet hiermee dat het geluidsniveau in het schadelijke gebied kan liggen. Als diezelfde meting de basis vormt voor maatregelen of omgekeerd voor het niet nemen van maatregelen, moet u serieus overwegen om een hermeting te laten uitvoeren. Dat kan namelijk voorkomen dat u een verkeerde beslissing neemt.
- Voor een gevaarlijke stof is een grenswaarde 10 milligram per kubieke meter, hogere concentraties geven een gezondheidsrisico. Het meetrapport geeft aan dat het 95% betrouwbaarheidsinterval ligt tussen de 3 en 8 milligram stof per kubieke meter. In dat geval is de kans dat er 10 milligram stof wordt ingeademd lager dan (100% - 95% =) 5%. Dat is een acceptabele marge waarmee beslissingen genomen kunnen worden: maatregelen zijn niet nodig.