2.4 Verplichtingen volgens de CSRD
Kort samengevat verplicht de CSRD ondernemingen om te rapporteren over hun impact op de mens en het klimaat. Dit zullen zij moeten doen in hun bestuursverslag.
European Sustainability Reporting Standards
ESRS
Voor het rapporteren over deze informatie zijn nieuwe rapportagestandaarden ontwikkeld: de European Sustainability Reporting Standards (ESRS). Deze standaarden worden in hoofdstuk 3 nader toegelicht. Kijk voor een compleet overzicht op de website van Europese Commissie: ec.europa.eu.
2.4.1 Keten
indicatoren
Naast rapporteren over hun eigen activiteiten, zullen bedrijven ook moeten rapporteren over hun keten. Voor bepaalde indicatoren zullen ondernemingen informatie uit hun keten moeten inwinnen en meenemen in hun berekeningen.
Voorbeeld
CO₂
Een voorbeeld hiervan zijn de Scope-3-emissies volgens het Greenhouse Gas Protocol (GHG-protocol). Dit zijn indirecte emissies die andere partijen uitstoten ten behoeve van de activiteiten van een onderneming. Denk bijvoorbeeld aan vliegreizen waarbij de luchtvaartmaatschappij CO₂-uitstoot, zodat de werknemers van een onderneming gebruik kunnen maken van het vliegtuig voor zakenreizen.
Ook het mkb komt in aanraking met de CSRD
inzicht
Doordat een onderneming straks informatie uit de keten moet gaan opnemen in het bestuursverslag, moet zij inzicht verkrijgen in de keten. Hiervoor moet de onderneming in gesprek gaan met ketenspelers om aan bepaalde informatie te komen. Dit heeft mogelijk tot gevolg dat mkb-ondernemingen die in eerste instantie niet verplicht zijn te rapporteren conform de CSRD hier tóch mee te maken krijgen. Zij moeten immers gegevens aanleveren bij grote ondernemingen die wel moeten rapporteren en daarin de keteninformatie moeten meenemen.
2.4.2 Dubbele materialiteitsprincipe
analyse
inhoud
perspectieven
De duurzaamheidsinformatie moet een onderneming straks opstellen met inachtneming van het dubbele materialiteitsprincipe. Dit houdt in dat een organisatie door middel van een dubbele materialiteitsanalyse moet bepalen welke thema’s materieel zijn en waarover zij moet rapporteren. Dit is een belangrijke eerste stap bij het bepalen van de inhoud van de rapportage. Het dubbele materialiteitsprincipe bestaat uit impactmaterialiteit en financiële materialiteit. Simpel gezegd komt het erop neer dat een onderneming van binnen naar buiten én van buiten naar binnen naar zichzelf kijkt, en vanuit beide perspectieven haar impact bepaalt.
Impactmaterialiteit
Bij impactmaterialiteit ligt de focus op hoe de onderneming impact heeft op haar omgeving. Denk hierbij aan een onderneming die CO₂ uitstoot doordat er iets gefabriceerd wordt in een fabriek. Daarmee heeft de onderneming (negatieve) impact op haar omgeving.
Financiële materialiteit
verzekering
Bij financiële materialiteit wordt gekeken naar hoe de omgeving impact heeft op de onderneming. Denk hierbij aan veranderende weersomstandigheden. Als gevolg hiervan loopt de onderneming mogelijk meer schade aan materialen en gebouwen op. Hierop zal de onderneming moeten anticiperen en dat kost geld (verzekeringen of investeringen om schade te voorkomen). Een ander voorbeeld is een veranderde consumentbehoefte.
Voorbeeld
Stel dat aan een tankstation enkel fossiele brandstoffen getankt kunnen worden, maar door de toename van het aantal elektrische auto’s neemt de vraag naar fossiele brandstoffen af. Het tankstation zal hierop moeten anticiperen door bijvoorbeeld ook te gaan investeren in oplaadpunten voor elektrische auto’s.
Assurance
zekerheid
Tot slot verplicht de CSRD om de informatie te laten voorzien van assurance met een beperkte mate van zekerheid. In de CSRD staat dat een externe accountant dit kan doen. Maar de EU-lidstaten hebben ook de mogelijkheid andere assurance-providers toe te laten tot de markt. In Nederland is hierover nog geen duidelijkheid.