5.5 Individuele berekeningswijze
toe te rekenen aan buitenland
Bij berekening van het deel aan eindheffing WKR dat komt te vervallen via de individuele methode, neemt u het deel van de vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen van de werknemer dat is toe te rekenen aan het werk met loon dat in het buitenland is belast. Dit deelt u door het totaalbedrag aan vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen van alle werknemers, en deze uitkomst vermenigvuldigt u met de te betalen eindheffing WKR.
Bij toepassing van de individuele rekenmethode moet u vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen op werknemersniveau bijhouden voor de werknemers die belast loon in het buitenland hebben.
Voorbeeld
verschuldigde eindheffing
We gaan uit van de gegevens van het voorbeeld hiervoor, dus vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen van € 100 voor beide werknemers – voor één van hen geheel aan Duitsland toe te rekenen – en een verschuldigde eindheffing WKR van € 64.
Bij toepassing van de individuele methode deelt u vervolgens het deel van de vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen van de werknemer dat is toe te rekenen aan het werk met loon dat in het buitenland is belast, door het totaalbedrag aan vergoedingen, verstrekkingen en terbeschikkingstellingen van alle werknemers. Dat komt in dit voorbeeld dus neer op: € 100 : € 200 = 0,5 (oftewel 50%). Het deel van de eindheffing dat niet in Nederland is belast en vervalt, is dan 0,5 × € 64 = € 32. Uw onderneming moet uiteindelijk € 32 aan eindheffing WKR betalen.