3.6 Dubbele belasting voorkomen
vrijstelling
Ter voorkoming van dubbele belasting houdt de Belastingdienst bij berekening van de Nederlandse belasting rekening met het buitenlandse loon van de werknemer waarover in het buitenland belasting is geheven. Het bedrag van deze vrijstelling kan nooit hoger zijn dan het bedrag aan Nederlandse belasting. Verder moeten voor de vrijstellingsmogelijkheid de buitenlandse inkomsten per saldo positief zijn.
Als u bij de verloning al rekening houdt met het voorkomen van dubbele belasting, moet u dat volgens de juiste methode voor de betreffende situatie doen. Dat is de methode die staat vermeld in het geldende belastingverdrag (vrijstellingsmethode of verrekeningsmethode). Bij het ontbreken van een belastingverdrag kan de aftrekmethode worden gebruikt.
Op belastingdienst.nl kunt u in de ‘verdragsstaten ingezetenen’ en ‘verdragsstaten niet-ingezetenen’ aan het einde van elk verdrag vinden welke methode van toepassing is.
Vrijstelling
naar rato
Bij de vrijstellingsmethode – ook wel evenredigheidsmethode genoemd – wordt de over het gehele wereldinkomen verschuldigde Nederlandse belasting vrijgesteld naar rato van het loon dat in het buitenland belast is. Dit gebeurt tegen de gemiddelde belastingdruk over het wereldinkomen: het zogeheten progressievoorbehoud.
belastingaftrek
Dus stel dat een werknemer € 2.250 aan Nederlandse belasting moet betalen over zijn totale (wereld)inkomen van € 15.000, dat hij heeft verdiend in Nederland (€ 5.000) en in Duitsland (€ 10.000). Vanwege het loon dat reeds in Duitsland belast is, is een belastingaftrek mogelijk van € 1.700 (€ 10.000/€ 15.000 × € 2.250).
Verrekening
verhouding
lastig
Bij de verrekeningsmethode wordt de buitenlandse belasting verrekend met de verschuldigde Nederlandse belasting. Hierbij mag de verrekende buitenlandse belasting niet meer zijn dan de verhouding tussen het niet in Nederland belaste en het volledige inkomen, maal de Nederlandse belasting; de zogeheten evenredigheidslimiet. Omdat u moet weten wat het bedrag van de buitenlandse belasting is, is deze methode in de praktijk lastig toe te passen.
Stel dat een werknemer naast zijn Nederlandse loon van € 5.000 waarover hij € 3.500 belasting is verschuldigd, een pensioen uit Canada ontvangt à € 20.000 waarover hij in Canada € 2.500 belasting is verschuldigd. De evenredigheidslimiet is € 2.800 (€ 20.000/€ 25.000 × € 3.500). Het buitenlandse belastingbedrag is niet hoger dan deze limiet en dus is aftrek mogelijk van de volledige € 2.500.
Als de werknemer bepaalde aftrekposten niet te gelde kan maken omdat de Nederlandse belasting lager uitpakt door de aftrek, kan de fiscus op zijn verzoek toestemming geven voor de doorschuifregeling. Hiermee schuift een deel van het (negatieve) inkomen door naar een later jaar.
Aftrek
in mindering brengen
Bij de aftrekmethode kan de werknemer (zelf) het buitenlandse loon in mindering brengen op zijn loon waarover Nederlandse (inkomsten)belasting moet worden geheven.
Dus stel dat een werknemer een wereldinkomen heeft van € 30.000 en in het buitenland over een loon van € 10.000 belasting moet betalen. Er resteert dan een belastbaar inkomen van € 20.000 (€ 30.000 -/- € 10.000) voor heffing van de Nederlandse belasting.