U bent hier

7.1 Niet verplicht, toch doen

Dit artikel is eerder verschenen als Themadossier Arbo Rendement
Publicatiedatum: juni 2017

aan te raden

Uw organisatie is niet verplicht om een arbocoördinator aan te stellen, hoe klein of groot uw organisatie ook is. Sterker nog: de functie heeft niet in alle organisaties een toegevoegde waarde. Vaak is dat zo bij kleine organisaties. Toch is het aanstellen of in stand houden van deze medewerker aan te raden voor grotere organisaties en werkplekken met een complex arbobeleid. Bijvoorbeeld organisaties met veel PSA-risico’s of risico van blootstelling aan gevaarlijke stoffen hebben al snel een complex arbobeleid.

7.1.1 Complex arbobeleid

toegevoegde waarde

Organisaties waar gevaarlijke werkzaamheden worden uitgevoerd, of waar werknemers bloot staan aan grote risico’s, hebben te maken met een uitgebreid arbobeleid. Werknemers verrichten werkzaamheden waarbij zij meer risico’s lopen dan op ‘gewone’ werkplekken. Eenvoudig gezegd is het arbobeleid in een olieraffinaderij omvangrijker dan in een administratiekantoor. Een arbocoördinator kan in zo’n omgeving een belangrijke rol spelen die van toegevoegde waarde is voor de veiligheid en gezondheid van werknemers. De coördinator is de spin in het web, omdat er veel deskundigen bij het arbobeleid betrokken zijn. Uw organisatie hoeft daar niet eens groot voor te zijn. Als u met gevaarlijke stoffen werkt, heeft u bijvoorbeeld te maken met meerdere BHV’ers, preventiemedewerker(s), een bedrijfsarts, een arbohygiënist en een veiligheidskundige. Om alle werkzaamheden goed te laten verlopen, is het goed als één iemand de taken coördineert.

Ook onderwijsinstellingen en ziekenhuizen zijn gebaat bij een arbocoördinator, zonder dat er direct stoffen met bijvoorbeeld explosiegevaar aanwezig zijn. In dat geval vormen de derden (kinderen en patiënten) het ‘gevaar’.

7.1.2 Grotere organisaties

veranderingen

Hoe groter een organisatie, des te meer werk het kost om een arbobeleid op te stellen en uit te voeren. Alleen al het aantal werknemers zorgt ervoor dat bij grote organisaties een arbocoördinator in zijn arbobeleid rekening moet houden met de volgende zaken:

  • meer veranderingen in werkzaamheden, personeelsbestand en omstandigheden;
  • meer deskundigen die zich met arbo bezighouden;
  • meerdere lagen van de BHV-organisatie;
  • een OR die zich op een ander niveau met het arbobeleid bemoeit (zie hoofdstuk 2).

HR-afdeling

Zo’n organisatie vraagt om een centraal aanspreek- en verdeelpunt. Iemand die in het beleid opneemt waar bijvoorbeeld de HR-afdeling terecht kan om de komst van een nieuwe werknemer aan te kondigen, zodat die voorlichting kan krijgen over het veiligheidsbeleid van de organisatie.

7.1.3 Focus van de arbocoördinator

andere ­functies

Niet de coördinator zelf, maar de werkgever bepaalt welke positie hij binnen de organisatie inneemt. Ook de mate van professionaliteit wordt door de werkgever bepaald.

  • is de coördinator full-time aangesteld en kan hij zich volledig op zijn functie richten;
  • moet de arbocoördinator ook nog andere functies vervullen binnen de organisatie;
  • is hij actief naast een preventiemedewerker die zich meer op de praktijk richt, zodat de coördinator zich kan richten op het beleid of is hij een veredelde preventiemedewerker?

eigen initiatief

De werkgever bepaalt dus de rol en positie van de coördinator. Die keuze heeft niet alleen invloed op de functie van de medewerker zelf, het bepaalt ook het gewicht van de functie en laat zien hoe serieus uw organisatie het arbobeleid neemt. Uiteraard kan de coördinator op eigen initiatief pleiten voor meer verantwoordelijkheden of bijvoorbeeld een andere positie binnen de organisatie.