U bent hier

5.2 Conventionele verzekering

Dit artikel is eerder verschenen als Themadossier Management Rendement
Publicatiedatum: juni 2024

Besluit u een verzuimverzekering af te sluiten, dan is het zaak om het juiste soort verzekering te kiezen. U heeft de keuze tussen een conventionele verzuimverzekering en een stop-lossverzekering (zie paragraaf 5.3).

Een conventionele verzekering is vooral geschikt voor kleinere organisaties, waarin de uitval moeilijk in te schatten is en waarvoor één of enkele langdurige ziektegevallen al een zware belasting vormen.

5.2.1 Eigen risico

Bij een conventionele verzekering geldt voor elke zieke werknemer een eigenrisicoperiode, waarin de werkgever zelf voor de kosten opdraait. Pas na die periode krijgt u een uitkering voor elke werkdag dat de werknemer ziek is.

De verzekeraar betaalt de uitkering per kwartaal of per maand uit. Hierbij baseert hij zich op het aantal verzuimdagen dat u opgeeft.

Periode kiezen

langere ­periode

Daarnaast kiest u ook voor welke periode uw organisatie per zieke werknemer het eigen risico draagt. Dit kan een periode van slechts twee weken zijn, maar ook bijvoorbeeld vier, zes of dertien weken is mogelijk. Zelfs een nóg langere periode is soms mogelijk.

Hoe langer de eigenrisicoperiode, hoe lager de verzekeringspremie. Dit betekent echter ook dat uw organisatie langer zelf de loondoorbetalingskosten bij ziekte moet dragen.

Het is raadzaam om op basis van cijfers over het ziekteverzuim in uw organisatie uit te rekenen welke eigenrisicoperiode voor uw werkgever het meest gunstig lijkt.

Periode van eigen risico overbruggen

ziek melden

beter melden

Stel, u sluit een conventionele verzuimverzekering af en kiest voor een eigenrisicoperiode van zes weken. Op 1 april melden Saskia, Ali en Gerrit zich allemaal ziek. Saskia is na vier dagen hersteld, Ali na vier weken en Gerrit pas na acht weken. Voor Saskia en Ali keert de verzekeraar niet uit, want hun verzuim valt volledig onder het eigen risico. Voor het verzuim van Gerrit moet uw organisatie de kosten van loondoorbetaling gedurende de eerste zes weken zelf dragen. Daarna keert de verzekeraar uit, totdat Gerrit zich beter meldt.

Had u gekozen voor een eigen risico van twee weken, dan had de verzekeraar gedurende twee weken de kosten van loondoorbetaling aan Ali vergoed en gedurende zes weken Gerrits loondoorbetalingskosten. De vraag is dan echter of deze extra uitkering zou opwegen tegen de hogere premie die u daarvoor moest betalen.

5.2.2 Percentage brutoloon

wettelijk ­verplicht

loonkosten

Naast de eigenrisicoperiode kunt u bij een conventionele verzekering ook bepalen welk percentage van het brutoloon de verzekeraar uitkeert. In de praktijk kiezen organisaties vaak percentages van 70%, 100% of 120%. Achter al deze percentages zit een logische gedachte:

  • De werkgever is wettelijk verplicht om bij ziekte minimaal 70% van het loon door te betalen.
  • Behoorlijk wat werkgevers betalen bij ziekte 100% van het brutoloon door (vaak verplicht de cao dit).
  • Naast het brutoloon moet de werkgever ook nog pensioenpremie en premies werknemersverzekeringen afdragen. Een deel van deze premies komt voor rekening van de werkgever, zodat de totale loonkosten hoger zijn dan 100% van het brutoloon. Met een uitkeringspercentage van ruim 120% worden deze extra kosten geheel of gedeeltelijk gedekt.

Lees de verzekeringsvoorwaarden

looptijd

inlooprisico

Zoekt u een conventionele verzuimverzekering uit, vergelijk dan de voorwaarden van verschillende verzekeraars met elkaar. De voorwaarden kunnen per verzekeraar verschillen. Let bij het vergelijken in ieder geval goed op de volgende punten:

  • De looptijd van het contract: de contractduur kan per verzekeraar sterk verschillen. De ene verzekeraar hanteert een looptijd van een jaar, de andere van vijf jaar.
  • De mogelijkheid om het contract tussentijds op te zeggen en de gevolgen hiervan.
  • Het eigen risico: ga na of u tussen verschillende eigen risico’s kunt kiezen en of het mogelijk is om de gemaakte keuze tussentijds aan te passen.
  • De premieberekening: de criteria op basis waarvan de premie wordt berekend kunnen per verzekeraar verschillen.
  • De maximale hoogte van de uitkering.
  • De uitkeringsfrequentie: de ene verzekeraar keert per maand uit, terwijl de ander dit per kwartaal doet.
  • Flexibiliteit: ga na of de voorwaarden (kunnen) veranderen als de situatie in uw organisatie verandert.
  • Het inlooprisico: bij verreweg de meeste verzekeraars moet de werkgever zelf het inlooprisico dragen. Let op: werknemers die al ziek zijn op het moment dat u de verzekering afsluit, vallen niet onder de verzekering.

5.2.3 Hoogte van de premie

wegingsfactor

verzuimcijfers

Niet alleen de premie zelf is per verzuimverzekering verschillend, maar ook de wijze waarop deze wordt vastgesteld. De elementen die de verzekeraars laten meewegen, zijn echter wel in grote lijnen gelijk. Deze wegingsfactoren zijn onder meer:

  • het aantal werknemers;
  • de totale loonsom;
  • de leeftijdsopbouw van het personeel;
  • het aantal diensturen;
  • de aard van de werkzaamheden;
  • de verzuimcijfers van uw organisatie en van de branche waartoe uw organisatie behoort.

Jaarlijks

drie jaar

Normaal gesproken past de verzekeraar de premie ieder jaar aan. Dit gebeurt per organisatie, waarbij de verzekeraar niet alleen rekening houdt met de verzuimcijfers van de organisatie (meestal over de afgelopen drie jaar), maar ook met het gemiddelde verzuim in de branche.

De premie daalt doorgaans als het verzuim in de periode daarvoor relatief laag is, en stijgt juist als het ziekteverzuim in de afgelopen tijd is toegenomen. Voor u is dit dus een extra stimulans om het verzuim zo laag mogelijk te houden: dit kan flink schelen in de te betalen premie.

Uw beleid kan een grote rol spelen in de hoogte van de premies die uw organisatie moet betalen. Heeft u bijvoorbeeld een goed verzuimpreventiebeleid, dan zijn de premies voor een verzuimverzekering lager.