13.2 Beroepsziekte
forse schadevergoeding
Het is natuurlijk ook de bedoeling om beroepsziekten (zie paragraaf 8.3) te voorkomen. Maar als een werknemer toch een beroepsziekte oploopt, zal hij uw organisatie aansprakelijk willen stellen voor de geleden schade. Als hem dat lukt, moet uw werkgever de werknemer meestal een forse schadevergoeding betalen en kan uw organisatie imagoschade oplopen.
Bewijs
door werkzaamheden
Om uw organisatie met succes aansprakelijk te kunnen stellen, moet de werknemer het volgende kunnen bewijzen:
- dat hij schade heeft geleden;
- dat zijn beroepsziekte grotendeels is veroorzaakt door zijn werkzaamheden.
omkering bewijslast
Als het de werknemer lukt dat bewijs te leveren, is het vervolgens aan de werkgever om te bewijzen dat hij zijn zorgplicht níet heeft geschonden en dus niet aansprakelijk is voor de schade van de werknemer: de zogenoemde omkering van de bewijslast. Dit is vaak lastig voor elkaar te krijgen voor de werkgever. De werkgever kan hiervoor ook proberen te bewijzen dat de gezondheidsschade door eigen opzet of roekeloos gedrag van de werknemer komt, maar dat is meestal nóg lastiger te doen.
Mogelijk geen aansprakelijkheid bij nieuwe ziekte
rechter
Als een werknemer uitvalt wegens een bekende beroepsziekte zal een rechter uw organisatie hiervoor aansprakelijk houden. De werkgever had dan immers de (bekende) werkgerelateerde klachten bij de werknemer moeten herkennen en oplossen.
bevrijden
Lopen werknemers echter een relatief nieuwe beroepsziekte op waarvan de gevaren nog onbekend zijn, kan dat uw organisatie bevrijden van aansprakelijkheid. De werkgever kan redelijkerwijs niet aansprakelijk worden gehouden als hij bijvoorbeeld niet bekend is of zou moeten zijn met het gezondheidsrisico dat de werknemers lopen, er weinig zekerheid bestaat tussen de eventuele risicofactoren en de mogelijke ziekte en er geen andere (schadelijke) effecten bekend zijn.
Verjaring
binnen vijf jaar
Een aansprakelijkheidstelling door een werknemer kan overigens alleen slagen als hij zijn claim binnen vijf jaar na openbaring van de schade indient en er nog geen twintig jaar voorbij zijn nadat de schadeveroorzakende gebeurtenis zich voordeed.
doet er niet toe
In sommige gevallen geldt er een langere verjaringstermijn – zoals dertig jaar bij ziekte door schadelijke stoffen – of doet de genoemde verjaringstermijn er in de praktijk niet toe, omdat bepaalde aandoeningen – zoals asbestkanker – pas na vele jaren na het oplopen ervan aan het licht kunnen komen.