11.1 Aanwijzen als eindheffingsloon
niet kenbaar maken
Zoals al eerder in dit themadossier is aangegeven, hoeft u de keuze voor een bepaalde verwerkingswijze van vergoedingen en verstrekkingen niet bij de Belastingdienst kenbaar te maken. De fiscus kan vanzelf uit uw loonadministratie opmaken of u voor verwerking als loon bij de werknemer heeft gekozen, of het loon als eindheffingsloon heeft aangewezen. Als u een bepaald loonbestanddeel als loon bij de werknemer verwerkt, zult u dit immers in zijn loonstaat opnemen. En als u een bepaald loonbestanddeel niet als loon bij de werknemer verwerkt, zult u dit juist niet in zijn loonstaat opnemen. De manier waarop u zaken vastlegt, geeft dus uw keuze aan.
U kunt vergoedingen en verstrekkingen alleen als eindheffingsloon aanwijzen als ze fiscaal gezien nog niet zijn genoten. Loon kan namelijk niet met terugwerkende kracht – dus na het fiscale genietingsmoment – in de vrije ruimte worden opgenomen (zie ook paragraaf 8.1).
Voordeel
ook werkgever
Als u bepaalde vergoedingen en verstrekkingen als eindheffingsloon onderbrengt in de vrije ruimte, zijn deze zaken onbelast voor de werknemer. Maar ook de werkgever heeft hier voordeel van. Het aangewezen eindheffingsloon vormt namelijk geen loon voor de werknemersverzekeringen en Zorgverzekeringswet (ZVW). Uw onderneming spaart over het eindheffingsloon dus de premies werknemersverzekeringen en werkgeversheffing ZVW uit.
extra geld
Pas als de beschikbare vrije ruimte wordt overschreden, gaat het uw onderneming extra geld kosten. Over de overschrijding is dan namelijk loonbelasting – dus geen premie volksverzekeringen of andere loonheffingen – in de vorm van 80% eindheffing verschuldigd.
Speelruimte
goed doorrekenen
kan aantrekkelijk lijken
De mogelijkheid tot gebruik van de vrije ruimte geeft u een bepaalde speelruimte. Het is soms een kwestie van goed doorrekenen wat het voordeligst voor uw onderneming is; de vergoedingen en verstrekkingen als loon voor de werknemer verwerken, eventueel gebruteerd, of ze juist als eindheffingsloon aanwijzen, eventueel met eindheffing wegens overschrijding van de vrije ruimte op de koop toe. Bij deze keuze moet u altijd de gebruikelijkheidstoets in uw achterhoofd houden (zie paragraaf 9.3).
Vergoedingen voor de dga
zal stokje voor steken
Het kan voor de directeur-grootaandeelhouder (dga) aantrekkelijk lijken om belastbaar loon om te zetten in onbelast loon door het onder te brengen in de vrije ruimte. Een eventuele eindheffing van 80% wegens overschrijding van de vrije ruimte is bij een netto afgesproken vergoeding immers voordeliger dan brutering van het toptarief in de loon- of inkomstenbelasting (107,20% in 2019). Deze vlieger gaat echter slechts deels op, want als op grote schaal loon van de dga wordt aangewezen als eindheffingsloon of dit bijvoorbeeld alléén voor de dga wordt gedaan, zal de Belastingdienst hier op grond van ongebruikelijkheid (zie paragraaf 9.3) een stokje voor steken.