6.2 Over de grens
onderscheid
Ook bij grensoverschrijdende transacties luistert de toepassing van algemene voorwaarden nauw. Hiervoor moet onderscheid gemaakt worden tussen:
- transacties tussen ondernemingen onderling;
- transacties tussen consument(en) en een onderneming.
Vestigingsplaats
hoofdvestiging
Om te bepalen of er überhaupt sprake is van een grensoverschrijdende transactie tussen een Nederlandse onderneming en een buitenlandse onderneming is van belang wat de regels verstaan onder een Nederlandse of een buitenlandse onderneming. Een onderneming is in Nederland gevestigd als de hoofdvestiging in Nederland is. Er is ook sprake van een Nederlandse onderneming als de hoofdvestiging in het buitenland is, maar de nevenvestiging in Nederland en deze nevenvestiging betrokken is bij de transactie.
Als maar één van de ondernemingen als Nederlands gekwalificeerd kan worden, is er sprake van een grensoverschrijdende transactie. Let dan goed op, want op zulke transacties is de Nederlandse wetgeving voor algemene voorwaarden niet van toepassing.
Onderneming of consument
Nederlandse wetgeving
Er is bij grensoverschrijdende transacties ook een verschil tussen ondernemingen en consumenten. Als een Nederlandse onderneming een bepaald artikel koopt bij een buitenlandse onderneming, dan geldt de Nederlandse wetgeving voor algemene voorwaarden niet.
Maar wat als één van de partijen geen onderneming is, maar een Nederlandse consument, en de andere partij een buitenlandse onderneming? Dan is de Nederlandse wet- en regelgeving voor algemene voorwaarden van toepassing. Zelfs als in de overeenkomst ander recht van toepassing is verklaard.
Stel dat u niet namens uw onderneming, maar zelf als consument via een postorderonderneming uit het buitenland een tablet koopt. In dat geval geldt gewoon de Nederlandse regeling voor algemene voorwaarden. Via deze weg wil de wetgever de consument beschermen.