4.5 Toepassing van de werkkostenregeling

Bij grensoverschrijdende situaties is de toepassing van de WKR afhankelijk van het fiscale regime dat op deze werknemer van toepassing is. Is er geen belastingplicht in Nederland, dan is een afzonderlijke WKR-administratie nodig om te voorkomen dat de vrije ruimte ten onrechte ‘volloopt’.

Voorbeeldsituaties

belasting-verdrag

dubbele 
belasting

30%-regeling

We sluiten dit hoofdstuk af met een aantal voorbeeldsituaties en de gevolgen ervan voor de toepassing van de WKR:

• De werknemer is geen werknemer voor de loonbelasting. Het loon, de vergoedingen en de verstrekkingen vallen niet onder de regels van de WKR.
• De werknemer is werknemer voor de loonbelasting. Het loon is niet belast in Nederland, bijvoorbeeld door een belastingverdrag. Houdt u toch loonbelasting in, dan vallen de vergoedingen en verstrekkingen onder de WKR. Bij de berekening van de eindheffing vervalt het deel dat te maken heeft met het loon dat niet in Nederland is belast, tenzij u de regels ter voorkoming van dubbele belasting niet toepast.
• Het loon is belast in Nederland. Het loon, de vergoedingen en verstrekkingen vallen onder de WKR.
• U betaalt extraterritoriale kosten voor de werknemer of u vergoedt hem die kosten en de 30%-regeling is niet van toepassing. De vergoedingen en verstrekkingen vallen onder de WKR als gerichte vrijstelling.
• U vergoedt de extraterritoriale kosten en de 30%-regeling is van toepassing. De vergoeding is op basis van de 30%-regeling een gerichte vrijstelling. Zijn de werkelijke extraterritoriale kosten hoger dan de vergoeding die u op basis van de 30%-regeling zou betalen? Dan houdt u de vergoeding van de werkelijke extraterritoriale kosten per werknemer in uw loonadministratie bij.