7.4 Verlofsparen

betaald verlof

bovenwettelijke uren

Werknemers kunnen ook dagen sparen met verlofsparen. Het idee is dat werknemers hun opgespaarde verlof op verschillende momenten tijdens hun loopbaan (gedeeltelijk) kunnen opnemen en op die manier hun duurzame inzetbaarheid kunnen vergroten. In een arbeidsovereenkomst of cao kan worden afgesproken dat een werknemer meer betaald verlof kan opbouwen dan de wettelijke vakantiedagen waar hij recht op heeft. De werknemer is dan niet verplicht het verlof op korte termijn op te nemen: er is geen vervaldatum. Dit is onder meer aantrekkelijk voor werknemers in sectoren met zware beroepen, waar sprake is van werk in ploegendiensten of zware fysieke arbeid. Van die bovenwettelijke uren mogen werknemers sinds 1 januari 2021 maximaal 100 weken verlof sparen zonder dat dit tot het loon wordt gerekend.

De verruiming van het verlofsparen is geregeld in de Wet bedrag ineens, RVU en verlofsparen (zie ook hoofdstuk 8). Doordat de AOW-gerechtigde leeftijd steeds verder stijgt, krijgen werknemers later recht op een AOW-uitkering. Voor mensen met een zwaar beroep kan dat te laat zijn, omdat zij zo lang niet kunnen doorwerken. Door verlofsparen kunnen ook deze werknemers gezond met pensioen.

Sparen voor mantelzorg

combineren

spaardrift

Verlofsparen kan ook aantrekkelijk zijn om werk en zorg te kunnen combineren. De werknemer kan de gespaarde verlofuren op diverse manieren gebruiken. Zo kan hij een paar jaar voor de pensioenleeftijd minder gaan werken, zijn loopbaan onderbreken, of tijdens zijn loopbaan tijd nemen voor mantelzorg. De werknemer kan ook eerder stoppen met werken; dat kan door de verruiming al bijna twee jaar vóór zijn AOW. Let er wel op dat werknemers ondanks hun spaardrift tussentijds voldoende vrije dagen blijven opnemen om bij te komen van het werk. Anders ligt overbelasting op de loer.