Reiskilometers berekenen voor woon-werkverkeer

Voor het berekenen van de onbelaste reiskostenvergoeding moet u weten hoeveel kilometers de werknemer aflegt voor het woon-werkverkeer. Maar gaat u daarbij uit van de kortste of de snelste route?

In het bericht ‘Hoe berekent u de vaste reiskostenvergoeding?’ las u dat een vaste vergoeding voor woon-werkverkeer gebaseerd is op een standaard aantal van 214 werkdagen per jaar en een maximumbedrag van € 0,19 per gereisde kilometer. Het is daarbij echter van belang dat het aantal reiskilometers op de juiste manier is bepaald. De meeste routeplanners geven de keuze tussen de snelste en de kortste route.

Ga uit van de meest gebruikelijke route

De Belastingdienst vindt dat het uitgangspunt voor de vaste vergoeding de meest gebruikelijke route moet zijn. In het verleden zijn er diverse zaken geweest waarbij de fiscus bepaalde dat de kortste route gebruikelijk was. Dit leidde tot flinke naheffingen, terwijl de kortste route soms helemaal geen snelle of logische route was.
Een richtlijn is dat het in elk geval om zakelijke kilometers moet gaan. Als iemand bijvoorbeeld een stuk omrijdt omdat hij die route prettiger vindt, dan zijn de omrijkilometers niet zakelijk en zult u voor het bepalen van de vaste vergoeding van de kortere route moeten uitgaan.

Stem het voor de zekerheid af met de Belastingdienst

Maar wat als iemand om op zijn werk te komen bijvoorbeeld 15 kilometer moet reizen inclusief een tochtje op een veerboot, of 25 kilometer moet rijden zónder veerboot en daardoor vele malen sneller arriveert? In dat geval lijkt het logisch dat de fiscus die laatste route accepteert. Om er zeker van te zijn dat u van de juiste route uitgaat, kunt u dit echter het beste even met de Belastingdienst afstemmen.