Ontslagroute bij frequent en langdurig verzuim

Door de wijziging van het ontslagrecht per 1 juli 2015, zijn er straks twee ontslagroutes mogelijk bij ziekteverzuim van een werknemer. Bij frequent ziekteverzuim moet u naar de kantonrechter stappen. Bij langdurig verzuim (na 104 weken arbeidsongeschiktheid) kiest u voor de ontslagroute via UWV.

Zoals u eerder heeft kunnen lezen in het bericht ‘Reden ontslag bepaalt straks ontslagroute’ bent u straks verplicht om bij ontslag vanwege langdurige arbeidsongeschiktheid een ontslagaanvraag in te dienen bij UWV. Bij ontslag vanwege persoonlijke redenen of een verstoorde arbeidsrelatie kunt u een ontbindingsverzoek indienen bij de kantonrechter.
In de Nota naar aanleiding van het verslag wetsvoorstel Wet werk en zekerheid (pdf) heeft de regering onlangs laten weten dat er hierdoor een onderscheid kan ontstaan bij ontslag vanwege ziekteverzuim. Alleen bij langdurig ziekteverzuim moet u straks namelijk een ontslagaanvraag indienen bij UWV. Bij frequent ziekteverzuim moet u een ontbindingsverzoek indienen bij de kantonrechter.

Frequent ziekteverzuim is vaak complexer

Bij frequent ziekteverzuim is het in de eerste plaats niet altijd duidelijk of het daadwerkelijk gaat om ziekte of dat er sprake is van verwijtbaar handelen van de werknemer. Denk bijvoorbeeld aan een werknemer die zich stelselmatig ziek meldt als hij een zwaar weekend heeft gehad. Daarnaast kunnen zich omstandigheden voordoen die aan de werkgever te wijten zijn, zoals slechte arbeidsomstandigheden of een werkgever die te hoge eisen stelt aan zijn werknemers. Deze omstandigheden kunnen zich ook voordoen bij langdurig ziekteverzuim, maar dan hebben deze geschillen meestal al plaatsgevonden tijdens de eerste twee ziektejaren. Na deze twee ziektejaren hoeft UWV slechts te beoordelen of de werkgever aan zijn poortwachterverplichtingen heeft voldaan. Omdat frequent ziekteverzuim meestal complexer is, moet de werkgever zich in dat geval wenden tot de kantonrechter zodat die daarover kan oordelen.