Bij ondertekening moet u overuren uitbetalen

In bijna elke organisatie maken werknemers overuren. Dat kan op verzoek van de werkgever, maar ook op eigen initiatief. Als een werknemer er zelf voor kiest om over te werken terwijl u hem daar geen toestemming voor heeft gegeven, hoeft u deze extra uren in principe niet uit te betalen of in tijd te compenseren. Toch blijkt uit de praktijk dat het ook anders kan.

Een taxibedrijf moest onlangs overuren van een chauffeur uitbetalen omdat het de rittenregistraties van de chauffeur had ondertekend en dus wist dat de man overwerkte. De werkgever beweerde dat hij de taxichauffeur meerdere malen had verteld dat hij géén overuren mocht maken. De werknemer deed dit toch en vermeldde de gemaakte overuren in zijn rittenstaten. Deze werden iedere week door de werkgever ondertekend. Nog voordat de werknemer uit dienst trad, eiste hij uitbetaling van zijn overuren. De werkgever weigerde dat, waarop de werknemer naar de rechter stapte.

Op eigen initiatief

In de cao van de werknemer stond dat ‘overuren die zijn ontstaan door eigen schuld of toedoen van de werknemer’ niet werden uitbetaald. Toch stelde de kantonrechter de werknemer in het gelijk. De werkgever besloot in hoger beroep te gaan, omdat hij van mening was dat de werknemer de gemaakte overuren op eigen initiatief had gemaakt.

Urenregistratie ondertekend

Hof Amsterdam volgde de uitspraak van de kantonrechter. In de cao stond namelijk dat overwerk voor rijdend personeel de uren zijn ‘die de gemiddelde wekelijkse arbeidstijd van veertig uur te boven gaan’. Of de werkgever al dan niet toestemming had gegeven voor het overwerk, was niet van belang. Van de uitzondering – dat overwerk niet wordt uitbetaald als het is ontstaan door eigen schuld of  toedoen van de werknemer – was ook geen sprake. De werkgever wist hoeveel (over)uren de werknemer draaide, want hij had immers iedere week de urenregistratie ondertekend en daarmee impliciet toestemming verleend.
Hof Amsterdam, 8 maart 2011, LJN: BP7007