Studie tijdens werk niet altijd terugbetalen

Heeft een werknemer een studiekostenbeding afgesloten met zijn werkgever, dan is het nog niet zeker dat de werknemer de kosten van de scholing ook moet terugbetalen als hij de organisatie verlaat. Zo’n studiekostenovereenkomst blijkt in sommige gevallen namelijk in strijd te zijn met het goed werkgeverschap. Volgens de kantonrechter in Arnhem biedt een afgesloten overeenkomst geen garantie op terugbetaling als die inhoudelijk onredelijk blijkt te zijn.

In de rechtszaak hadden een werkgever en een werknemer een terugbetalingsovereenkomst gesloten. Daarin stond dat de werknemer een deel van de studiekosten moest terugbetalen als hij uit de organisatie zou vertrekken. De werknemer werd intern opgeleid, maar nadat de werknemer zijn contract niet wilde verlengen, eiste zijn werkgever dat hij een bedrag van € 7.500 zou terugbetalen. Toen de werknemer dat weigerde, stapte de werkgever naar de rechter.

Terugbetaling studiekosten was niet op zijn plaats

De rechter oordeelde dat de overeenkomst in strijd was met het beginsel van goed werkgeverschap. De werknemer hoefde daarom niet te betalen. Er waren verschillende redenen waarom terugbetaling hier niet op zijn plaats was:

• Er was geen certificaat of diploma voor opgedane kennis dat de werknemer aan externe partijen zou kunnen tonen.
• De periode van de terugbetalingsovereenkomst duurde langer dan de duur van de arbeidsovereenkomst.
• Terwijl de opleiding pas na 24 maanden was afgerond, moest een werknemer die korter in dienst was meer betalen. Dit vond de rechter niet logisch, omdat de investeringen van de werkgever dus ook pas na die 24 maanden volledig zouden zijn. Na een kortere tijd zouden de kosten voor de werkgever dus ook nog lager zijn.

Niet opdraaien voor hoge studiekosten

De rechter vond dat de opleidingskosten hoorden tot de normale investeringen van een werkgever. Dat was zeker het geval omdat de werknemer een relatief laag salaris ontving.
Werknemers hoeven dus niet altijd op te draaien voor hoge studiekosten als zij de organisatie vroegtijdig verlaten.
Rechtbank Arnhem, 15 februari 2013, LJN: BZ1987