Ontslag bij slechte inzet voor re-integratie?

Een werkgever mag het loon opschorten van een zieke werknemer die onvoldoende meewerkt aan zijn re-integratie. Misschien zou uw organisatie in zo’n situatie een strengere maatregel willen nemen door de werknemer op staande voet te ontslaan. Dit is echter alleen mogelijk als er bijkomende omstandigheden zijn.

Uw organisatie kan een zieke werknemer als controlevoorschrift bij de re-integratie verzoeken om regelmatig in gesprek te gaan met de bedrijfsarts. Als de werknemer zich niet aan zo’n controlevoorschrift houdt, mag uw organisatie in principe de loonbetaling onderbreken tijdens de periode waarin hij niet aan de re-integratieverplichtingen voldoet. Meld dit dan wel direct aan de werknemer en waarschuw hem in een eerder stadium dat hij de maatregel kan verwachten als hij stelselmatig zijn medewerking niet wil verlenen. Hierbij kunt u ook waarschuwen voor ontslag.

Ontslag op staande voet soms wel mogelijk

Volgens de Hoge Raad is ontslag op staande voet voor het ontlopen van controlevoorschriften doorgaans geen mogelijkheid. In zo’n situatie ontbreekt een dringende reden voor ontslag. Een uitzondering hierop geldt als er bijkomende omstandigheden zijn. Uw organisatie moet dan wel kunnen aantonen dat u alles heeft geprobeerd om de werknemer aan de voorschriften te laten voldoen. Een voorbeeld hiervan komt voort uit een zaak bij Rechtbank Limburg.

Gedrag werknemer geeft aanleiding tot ontslag

In de zaak had een werknemer het verzoek om de bedrijfsarts te bezoeken meerdere keren naast zich neerlegd en bovendien was hij niet goed te bereiken. De werkgever gaf hiervoor diverse waarschuwingen, maar deze sorteerden geen effect. Hierop besloot de werkgever de loonbetaling te onderbreken en uiteindelijk zelfs de werknemer te ontslaan. Dit ontslag op staande voet hield stand in een kort geding. De werknemer kon onvoldoende onderbouwen waarom hij het contact met de bedrijfsarts had ontlopen, terwijl de controlevoorschriften redelijk waren. Ook was zijn slechte bereikbaarheid voor zijn eigen risico en had hij de waarschuwingen niet moeten negeren.
Rechtbank Limburg, 15 september 2014, ECLI (verkort): 7965