Hogere salarisnorm 30%-regeling per 2019

Alleen als buitenlandse werknemers specifieke kennis of vaardigheden hebben, mogen organisaties onder voorwaarden de 30%-regeling voor hen toepassen. De salarisnorm die past bij deze forfaitaire vergoeding voor extraterritoriale kosten is per 1 januari 2019 verhoogd.

Buitenlandse werknemers maken vaak extra kosten voor hun verblijf in Nederland. Voor vergoeding van deze extraterritoriale kosten (tool) – zoals de kosten voor huisvesting – geldt een gerichte vrijstelling, zolang de werkgever de werkelijke kosten per werknemer in de loonadministratie bijhoudt. Maar de werkgever heeft soms de optie om maximaal 30% van het loon onbelast te vergoeden, wat veel administratief werk scheelt. Werkgevers kunnen alleen kiezen voor deze 30%-regeling onder bepaalde voorwaarden (tool).

Specifieke deskundigheid als voorwaarde 30%-regeling

De regeling is alleen voor buitenlandse werknemers die bij een Nederlandse organisatie in dienst komen en een specifieke deskundigheid hebben. De Belastingdienst gaat ervan uit dat werknemers over deze deskundigheid beschikken als ze een bepaald salaris verdienen. In de derde uitgave van de Nieuwsbrief Loonheffingen 2019 stelde de Belastingdienst de nieuwe inkomensgrens voor de 30%-regeling per 1 januari 2019 op € 37.743 per jaar. In 2018 lag deze grens nog bijna € 500 lager.

In sommige gevallen lager of geen salarisnorm

Voor buitenlandse werknemers die jonger zijn dan 30 jaar en die in het wetenschappelijk onderwijs een Nederlandse mastertitel (of gelijkwaardige buitenlandse titel) hebben gehaald, geldt een lagere salarisnorm. Voor hen ligt de grens per 1 januari 2019 op € 28.690.
Werknemers die wetenschappelijk onderzoek doen bij bepaalde instellingen hoeven helemaal niet aan een salarisnorm te voldoen. Hetzelfde geldt voor artsen in opleiding.

Soms ook sprake van schaarstevereiste

Als vrijwel alle werknemers in de betreffende sector voldoen aan de bovengenoemde inkomensnorm – zoals bij profvoetballers – is dat geen onderscheidende factor meer. Dan komt het zogenoemde schaarstevereiste om de hoek kijken. De werkgever moet dan ook aantonen dat de deskundigheid van de buitenlandse werknemer op de Nederlandse arbeidsmarkt niet of nauwelijks te vinden is.