Levensfase werknemer bepalend voor mentale gezondheid

Omdat de mentale gezondheid van jongeren onder druk zou staan, worden werkgevers aangespoord generatiegericht beleid te voeren. Uit onderzoek van TNO blijkt geen grond voor generatiebeleid, maar aandacht voor kwetsbare groepen werknemers blijft natuurlijk goed.

Voor werknemers van alle leeftijdsgroepen geldt dat ze vaker last hebben van mentale klachten. De coronapandemie en sociale media spelen hierbij waarschijnlijk een rol. Omdat jonge werknemers kwetsbaarder zouden zijn dan oudere, wordt werkgevers wel aangeraden hiervoor speciaal beleid te ontwikkelen (tools). Maar uit onderzoek van TNO blijkt dat psychosociale arbeidsbelasting (PSA) en persoonskenmerken een grotere rol spelen bij het ontstaan van psychische klachten dan leeftijd. Het onderzoek laat wel zien dat het aantal burn-outklachten bij werknemers in de leeftijdscategorie 20 tot 30 jaar de afgelopen jaren is toegenomen. Bij deze leeftijdsgroep is de behoefte aan een vast contract en baanzekerheid groter.

Leeftijdfase meer bepalend dan generatie

Uit het onderzoek blijkt geen reden voor een generatiebeleid als het gaat om de mentale gezondheid van de werknemer. De verschillen tussen generatiegenoten onderling lijken groter te zijn dan de verschillen tussen de generaties (artikel). Generatiedenken werkt bovendien generaliserend en vergroot tegenstellingen in plaats van dat het werknemers verbindt. Tussen wat ‘ouderen’ en ‘jongeren’ belangrijk vinden in hun werk zijn wel verschillen, maar die hebben volgens de wetenschap meer te maken met de levensfase waarin iemand zich bevindt en niet zozeer met de generatie waartoe iemand behoort. Leeftijdsbewust beleid in het kader van duurzame inzetbaarheid is dus wel nuttig, want elke levensfase brengt andere behoeftes met zich mee. Zo zitten de twintigers en dertigers in de fase van carrière maken en een gezin stichten.