Onhandig gedrag collega bij schokkende gebeurtenis
Bij een schokkende gebeurtenis op het werk, zoals een arbeidsongeval of een bedreiging, spelen collega’s een belangrijke rol bij de verwerking. Er zijn echter verschillende manieren waarop collega’s bepaald níet een steentje bijdragen.
Belangrijk bij de verwerking en nazorg van een schokkende gebeurtenis op de werkvloer is de betrokken werknemers tot rust laten komen, ze hun verhaal laten doen als ze daar behoefte aan hebben, en eventueel ook stoom laten afblazen. Als de leidinggevende getroffenen de gelegenheid geeft om te vertellen wat hen is overkomen, krijgt het persoonlijke leed betekenis. Tegelijkertijd kan de manager zaken als concentratie, vermoeidheid en inzetbaarheid observeren, maar ook het contact en de communicatie met collega’s.
Ongevraagd adviseren
En daar gaat het nogal eens mis. Het is ongetwijfeld goedbedoeld, maar collega’s kunnen op zo’n moment allerlei vormen van onhandig gedrag vertonen. Zo kunnen ze hun persoonlijke bespiegelingen beter voor zich houden, en betrokkenen zeker niet lastigvallen met wat ze zelf aan ellende hebben meegemaakt. Ook ongevraagde adviezen vallen vaak verkeerd. De drang om adviezen te geven komt voort uit zorgzaamheid, maar op deze ‘hulp’ zitten betrokkenen vaak niet te wachten. In ieder geval niet als de gebeurtenis nog vers is. Een bagatelliserende (relativerend bedoelde) opmerking - Er is nog wel een ergere ramp te bedenken - komt bij de betrokken werknemers ook over als het niet serieus nemen van hun lijden.
Grappen maken
Flauwe grappen – iemand weet zich in een stoere omgeving bijvoorbeeld geen houding te geven en zegt: Zo komen we ook nog eens in de krant – werken ook averechts. Ze staan de broodnodige openhartigheid over de eigen gevoelens en stressreacties in de weg. Grappen van de kant van direct betrokkenen hoeven echter niet verkeerd te zijn. Wanneer het vanuit hen zélf komt, kan het juist duiden op relativering en spanningsontlading. En wat te denken van opmerkingen in de categorie Gooi het er maar uit!. Collega’s moeten betrokkenen niet ‘pushen’ om hun verhaal te vertellen en emoties te tonen. Ze moeten dus ook niet invullen (Je zult wel...). Een werknemer die van slag is, moet zelf bepalen wat hij kwijt wil, niet meer en niet minder.
Geen aandacht schenken
Slechter dan stuntelige en ongemakkelijke maar goedbedoelde reacties is geen aandacht schenken of zelfs compleet negeren. Het spreekt misschien voor zich, maar uit eigen onvermogen de getroffen werknemer dan maar ontlopen komt vaak voor. Genegeerd worden isoleert betrokkenen, waardoor deze zich nog eenzamer gaan voelen.