Het verschil: MVO en duurzaam ondernemen

Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen (MVO) en duurzaam ondernemen zijn containerbegrippen die vaak door elkaar worden gebruikt. De theoretische achtergrond is hetzelfde, maar de praktische vertaling in ondernemingen is anders.

Beide begrippen gaan over ondernemen met gezond verstand waarbij beslissingen en economische prestaties rekening houden met de sociale kant en de ecologische randvoorwaarden. De belangrijkste pijlers hierbij zijn: people (uw eigen werknemers en de maatschappij als geheel), planet (de impact op het milieu) en profit (ondernemen met winst). Het feitelijke verschil tussen beide is dat MVO een sociale achtergrond heeft en duurzaam ondernemen een ecologische, milieu-achtergrond heeft (wat willen de stakeholders).

Maatschappelijk Verantwoord Ondernemen

Voor MVO zijn internationale richtlijnen opgesteld, deze staan beschreven in de ISO26000. De richtlijnen zijn een hulpmiddel voor organisaties bij de implementatie van MVO. Het is geen norm die eisen stelt en kan dus niet worden gebruikt voor certificering. De NPR9026 is een bewijs dat een organisatie kan halen voor het toepassen van de ISO26000. Naast dit bewijs is er sinds 2010 de MVO-prestatieladder. Dit is een certificatienorm waarmee organisaties hun inspanningen op het gebied van MVO erkend kunnen krijgen.

Duurzaam ondernemen

Duurzaam ondernemen komt van het begrip duurzame ontwikkeling. Dit houdt in dat iedereen op een manier leeft zonder dat de natuurlijke bronnen voor de toekomst uitgeput raken. Duurzaamheid betekent dat dingen geproduceerd of verkregen worden op een manier die het klimaat, het milieu en de natuur zo min mogelijk belasten. Duurzaam kan dus betekenen 'milieuvriendelijk’ of ‘grondstofbesparend’. Klimaat- en milieumaatregelen waar het bedrijfsleven mee geconfronteerd wordt, zijn veelal gericht op verduurzaming. Circulariteit is bijvoorbeeld duurzaam. Dit betekent dat grondstoffen hergebruikt worden (bijvoorbeeld via gescheiden afvalinzameling). Circulariteit draagt bij aan een duurzamere wereld, maar niet alle duurzaamheidsinitiatieven dragen bij aan circulariteit. Vooral mkb-ondernemingen spreken liever over ‘duurzaam’ ondernemen dan over MVO. Bij duurzaam ondernemen ligt de nadruk vooral op de eigen onderneming, de eigen werknemers en de eigen impact op het milieu. Pas later besteedt de onderneming aandacht aan de maatschappelijke kant zoals communicatie (duurzaamheidsverslagen) of overleg met stakeholders (klanten en leveranciers). MVO op iets kleinere schaal dus, wat ook minder verwachtingen schept.

Greenwashing voor een betere reputatie

Er zijn organisaties die misbruik maken van het label duurzaamheid en het voornamelijk gebruiken om meer business te genereren. Een ander woord hiervoor is ‘greenwashing’. Want hoe duurzamer een organisatie scoort, des te beter is haar reputatie. Inmiddels zijn er steeds meer echte duurzame spelers en zijn er steeds meer criteria bekend en getoetst waaraan een organisatie moet voldoen om zichzelf duurzaam te mogen noemen.