Het verschil: 13e maand en eindejaarsuitkering

Voor het toekennen, vaststellen en uitbetalen van een 13e maand of eindejaarsuitkering gelden allerlei regels. Het is belangrijk dat de werkgever op de hoogte is van die regels. Verrassingen achteraf zijn tenslotte niet prettig, maar ook niet nodig.

Voor het uitkeren van een 13e maand of eindejaarsuitkering gelden allerlei fiscale regels. Zo mag uw organisatie bij het uitkeren geen onderscheid maken tussen medewerkers met een tijdelijk en vast contract. Verder is het uitkeren van een eindejaarsuitkering niet vereist als de bedrijfsresultaten tegenvallen. Een gebruikelijke bepaling in het personeelsreglement of de arbeidsovereenkomst is dat een eindejaarsuitkering wordt uitgekeerd aan medewerkers voor zover de bedrijfsresultaten dit toelaten. Heeft uw organisatie wel een eindejaarsuitkering gedaan in een jaar dat het bedrijf er nog slechter voorstond dan nu, dan moet dat dit jaar ook gewoon weer.

Verschil tussen 13e maand en eindejaarsuitkering

Een eindejaarsuitkering en een 13e maand kunnen van elkaar verschillen. Een eindejaarsuitkering is vaak afhankelijk van de winst van de organisatie en kan daarom elk jaar anders uitpakken. Een 13e maand is een eenmalige extra betaling aan werknemers ter hoogte van het in de (collectieve) arbeidsovereenkomst vastgestelde bruto maandloon, exclusief vakantietoeslag. Voorwaarde voor het ontvangen van een volledige 13e maand of eindejaarsuitkering is vaak wel dat de medewerker het hele jaar in dienst is geweest bij uw organisatie. Dat is in de cao of arbeidsovereenkomst terug te vinden