U bent hier

Onderneming & Personeel
Chronisch zieke werknemers aan het werk houden

Chronisch zieke werknemers aan het werk houden

Werken met een chronische ziekte kan een enorme opgave zijn. Toch is behoud van werk van groot belang voor een werknemer. Niet alleen financieel, maar ook voor de eigenwaarde en de sociale contacten. Om aan het werk te kunnen blijven, zijn vaak wel aanpassingen en maatregelen nodig.

Om te kunnen blijven werken met een chronische ziekte of arbeidsbeperking, zijn soms wel wat aanpassingen op de werkvloer nodig. Maar ook in de organisatie van het werk of in de arbeidstijden. De website werkenchronischziek.nl bevat een overzicht van wat werkgevers kunnen doen voor werkende chronisch zieken. Het hangt af van de aandoening welke hulp iemand precies nodig heeft. Vaak is maatwerk vereist. De werkgever kan voor aanpassingen op het werk bij UWV een vergoeding krijgen voor ‘niet-meeneembare voorzieningen’, bijvoorbeeld een aangepast toilet, een traplift of een werkplekaanpassing. De werknemer zelf kan bij UWV een aanvraag doen voor voorzieningen (tool) die hij ook op een andere werkplek of bij een andere werkgever kan gebruiken, zoals orthopedische schoenen, een extra aangepaste bureaustoel, de inzet van een schrijf- en gebarentolk, vergoeding voor (taxi)vervoer of aanpassingen aan zijn eigen auto. De gemeente vergoedt soms ook zaken.

Leidinggevende moet in gesprek gaan

De arbo-adviseur moet zorgen dat hij een goed beeld krijgt van wat de werknemer nodig heeft om te kunnen blijven werken. Daar moet hij dan actief om vragen. Aan werknemers die ziek zijn geweest en na herstel weer terugkomen op het werk wordt vaak gevraagd of het wel gaat en of er nog iets nodig is. Bij chronisch zieken (artikel) is dat minder het geval; vaak wordt ‘vergeten’ dat ze ziek zijn en wordt aangenomen dat ze alles weer kunnen. De leidinggevende moet begrip te tonen en aandacht hebben voor wat iemand wel en niet kan. Hij moet hierbij ook de collega’s betrekken. Niet iedereen wil praten over wat hem mankeert. Dat zijn werknemers ook niet verplicht. Maar openheid geven, helpt wel bij een goede begeleiding en ondersteuning. TNO heeft voor leidinggevenden een ‘Gesprekswijzer chronische aandoening en werk’. Als er een goede relatie is met de werknemer is zo’n gesprek makkelijker.