Dinsdag en donderdag massaal naar kantoor, maar waarom?

‘Files en drukte in het ov zijn na corona verleden tijd, want bij hybride werken komen werknemers op verschillende dagen naar kantoor!’ Het was een hoopvolle voorspelling, maar het is slechts deels uitgekomen. Leidinggevenden kunnen dit wel veranderen.

In veel organisaties werkt men vandaag de dag inderdaad hybride (artikel): deels thuis en deels op kantoor. Het heeft vooral op dinsdagen en donderdagen tot een concentratie van files op de weg en drukte in het ov geleid, omdat maar liefst vier op de vijf werknemers dan naar kantoor gaat. De huidige situatie wordt dan ook de ‘dido-economie’ genoemd. De coalitie Anders Reizen, een samenwerkingsverband van tientallen grote Nederlandse organisaties, liet onderzoeken hoe we in deze dido-economie beland zijn, en hoe we hier voor mens én milieu ook weer uit kunnen komen.

Leidinggevende moet goede voorbeeld geven

Van de werknemers die op dinsdag en donderdag naar kantoor gaan, zegt ongeveer de helft dat zij daar niet op die drukke dagen hóeven te zijn, thuiswerken kan ook prima. Het is dan ook vooral gewoonte en – nog veel belangrijker – omdat leidinggevenden dit graag zo zien. Volgens de coalitie moeten leidinggevenden om bepaalde zaken te veranderen echter zelf het goede voorbeeld geven, met werknemers het gesprek aangaan over waaróm iets gebeurt en of dit wenselijk is, en stimuleren dat het ook anders zou kunnen. Woensdag is hierbij favoriet als ‘alternatieve’ kantoordag, de maandag een goede tweede. Alleen werknemers met jonge kinderen geven aan dat andere kantoordagen dan dinsdag en donderdag niet wenselijk zijn vanwege de kinderopvang.

Fiets van de zaak

De vaste kantoortijden wat meer loslaten en niet meer verplicht om 09.00 uur fysiek samenkomen op kantoor, kan natuurlijk ook. Nog een andere optie: werknemers die binnen redelijke afstand van kantoor wonen van een (al dan niet elektrische) fiets van de zaak (tool) voorzien. Een opfrismogelijkheid op kantoor is dan wel een vereiste. Het begint in ieder geval allemaal met vastgeroeste patronen in de bedrijfscultuur (tool) ter discussie stellen.