Gebruik van arbocatalogus niet verplicht, wel verstandig

Is er een arbocatalogus beschikbaar, dan is het niet verplicht deze ook te gebruiken. De preventiemedewerker kan het beste eerst kijken of de oplossingen uit de arbocatalogus wel goed aansluiten bij de risico’s die spelen op de eigen werkvloer.

Volgens de Arbowet zijn werkgevers niet verplicht om een arbocatalogus te gebruiken. Ook niet als er wel een arbocatalogus beschikbaar is voor de eigen branche of sector, en deze is goedgekeurd door de Nederlandse Arbeidsinspectie. Het kan verstandig zijn om eerst te kijken of de oplossingen uit de catalogus wel passend zijn voor de risico’s die op de eigen werkvloer spelen. Psychosociale arbeidsbelasting (PSA) bijvoorbeeld komt in de hele zorgsector veel voor, maar niet elke organisatie heeft te maken met agressie en geweld of met pesten. Ook zijn de oplossingen die geboden worden misschien niet geschikt voor elke soort instelling. De eigen praktijk bepaalt of maatregelen een-op-een kunnen worden overgenomen.

Normen uit arbocatalogus wel bindend

Het is verstandig de preventiemedewerker of arbocoördinator te laten controleren in hoeverre de arbocatalogus bruikbaar is. Werkgevers kunnen de arbocatalogus echter niet helemaal terzijde schuiven. Als er voor een branche of sector een arbocatalogus is, zal de Arbeidsinspectie (artikel) bij een controle altijd kijken of in een organisatie minimaal hetzelfde beschermingsniveau wordt gehaald als die uit de catalogus. Dat betekent dat de werkgever altijd ten minste moet voldoen aan de normen en grenswaarden die in de arbocatalogus worden aangehouden. Deze normen en grenswaarden zijn dus niet vrijblijvend. Gebruikt een werkgever dus geen arbocatalogus terwijl er wel een beschikbaar is, dan moet hij kunnen aantonen dat hij risicobeperkende maatregelen heeft genomen die minimaal hetzelfde beschermingsniveau bieden.