Fiscale aandachtspunten bij een verzuimbonus

Eerder deze week kwam een supermarktketen in het nieuws vanwege een verzuimbonusregeling. Een dergelijke regeling kan interessant zijn voor sommige organisaties. Er gelden dan wel een aantal aandachtspunten voor de salarisadministratie.

Een (niet-)verzuimbonus (ook wel: aanwezigheidspremie of vitaliteitsbonus) kent voor- en nadelen. Maar het kan voor sommige organisaties een interessante regeling zijn om te voorkomen dat werknemers zich onnodig ziek melden. Als een werkgever voor een verzuimbonusregeling kiest, zijn er een aantal fiscale zaken waar hij mee rekening moet houden.

Verzuimbonus onbelast uitbetalen aan de werknemer

Een werkgever kan de bonus onbelast uitbetalen als hij deze onderbrengt in de vrije ruimte van de werkkostenregeling. De vrije ruimte is 1,7% voor de eerste € 400.000 van de fiscale loonsom. Boven de € 400.000 geldt in 2022 een vrije ruimte van 1,18%. Stopt de werkgever méér in de vrije ruimte, dan moet hij over het meerdere 80% eindheffing betalen. Maar bonussen van in totaal maximaal € 2.400 per werknemer per jaar mogen zonder aanvullende voorwaarden in de vrije ruimte worden ondergebracht. De afwijking van 30% van de gebruikelijkheidstoets (infographic) geldt dus niet voor dit bedrag.
Maakt een werkgever geen gebruik van de vrije ruimte? Dan verwerkt de salarisadministratie de bonus als bijzondere beloning.

Bonus als geldbedrag of vakantiedagen

De werkgever moet bij het bepalen van de regels over de verzuimbonus over meerdere factoren nadenken. Kent hij een geldbedrag toe of wil hij op een andere wijze belonen? Hij kan niet-verzuimende werknemers bijvoorbeeld ook belonen met extra vakantiedagen. Kent hij een geldbedrag toe, dan moet hij beslissen of dit een vast of variabel bedrag is. Daarbij kan het gaan om een bepaald percentage van het loon. Verder is het handig als een werkgever met de salarisadministratie een afspraak heeft over het moment van uitbetalen.