Weer meer discretie bij terugkeer naar kantoortuin

Verschillende organisaties laten hun werknemers – na anderhalf jaar thuiswerken – langzaamaan terugkeren naar de werkvloer. Werknemers zullen weer moeten wennen aan een gevulde kantoortuin, zelfs als dit voorlopig gedeeltelijk is. Dat geldt ook voor het informeel delen van informatie.

Tijdens het massale thuiswerken (tool) vond de interne communicatie voornamelijk plaats via technologische hulpmiddelen. Voor officiële vergaderingen omarmden organisaties al snel allerlei vormen van vergadersoftware. Deze programma’s bleken ook een geschikt alternatief voor de informele communicatie ‘in de wangelgangen’ en het kletspraatje bij het koffieapparaat. Hierdoor konden werknemers – zij het tweedimensionaal – elkaar toch face-to-face spreken. Het grote verschil met de informele communicatie op kantoor: thuis bevinden zich meestal geen potentieel belanghebbende luistervinken (er zijn beroepen waarin bepaalde informatie zelfs niet met de partner gedeeld mag worden). Dankzij de vergadersoftware werd het bespreken van bedrijfsprocessen, het delen van gevoelige informatie (artikel) en het roddelen over collega’s dan ook een stuk laagdrempeliger.

Sociale antennes voor informele communicatie

Want of werknemers nu willen of niet: in een kantoortuin vangt men álles op, van belangrijke informatie over werkprocessen tot de al dan niet interessante vakantieverhalen van collega’s. Daardoor was men op de werkvloer gewend om bij de informele communicatie altijd de vraag ‘In hoeverre moet ik discretie betrachten?’ in het achterhoofd te houden. Door het massale thuiswerken kunnen deze sociale antennes inmiddels wat slapper zijn afgesteld. Werknemers zullen dus ook hieraan moeten wennen bij een terugkeer naar kantoor (tool): ze hebben weer publiek!