Het verschil: rangorde bij faillissement

Na het failliet verklaren van een organisatie kunnen schuldeisers vorderingen indienen bij de curator. Schuldeisers worden naar rangorde uitbetaald. En die rangorde is weer afhankelijk van het soort vordering. Er is onderscheid tussen boedelvorderingen, preferente vorderingen en concurrente vorderingen. Wat is het verschil?

Schuldeisers met vorderingen hoog in de rangorde hebben een grotere kans op betaling. De rangorde van vorderingen is als volgt: 

• eerste rang: boedelvorderingen;
• tweede rang: preferente vorderingen;
• derde rang: concurrente vorderingen.

Altijd voorrang 

Boedelvorderingen (rang 1) zijn schulden die zijn ontstaan na de verklaring van het faillissement. Denk hierbij aan de salariskosten van de curator, maar bijvoorbeeld ook aan huurschulden die van toepassing zijn vanaf de faillietverklaring. Deze schulden worden door de wet als boedelschuld aangemerkt. Schuldeisers met boedelvorderingen krijgen altijd voorrang.

Loon tegoed 

Ook schuldeisers met een preferente vordering (rang 2) hebben wettelijk recht op voorrang. Preferente schuldeisers zijn bijvoorbeeld de Belastingdienst en het UWV, maar ook werknemers die nog loon tegoed hebben van de schuldenaar. Deze schuldeisers krijgen hun vorderingen nog voldaan voor de laatste groep schuldeisers: schuldeisers met concurrente vorderingen.

Slechts een klein gedeelte uitgekeerd 

Schuldeisers met concurrente vorderingen (rang 3) hebben geen voorrang en krijgen alleen betaald als er nog geld over is. Denk bij concurrente vorderingen bijvoorbeeld  aan facturen (tool) van leveranciers. Hoeveel een concurrente schuldeiser krijgt, is afhankelijk van de hoogte van de vordering. In de praktijk krijgen schuldeisers met een concurrente vordering slechts een klein gedeelte van hun vordering uitgekeerd.

Vorderingen van separatisten 

Separatisten vormen een uitzondering op de bovenstaande schuldeisers. Separatisten zijn schuldeisers met een pand-, hypotheek- of retentierecht, zoals banken. Vorderingen van separatisten blijven altijd in stand en staan los van een faillissement. Een separatist mag de vordering bij een faillissement direct opeisen, dus zonder tussenkomst van de curator. De curator mag de separatist nog wel vragen om daarbij een redelijke termijn te wachten.