Uw organisatie moet weten waar werknemers inwoner zijn

Met ingang van 1 januari 2019 moet uw organisatie van alle werknemers die in de loonaangifte worden opgenomen, weten van welk land zij inwoner zijn. Dat is per 2019 namelijk bepalend voor het kiezen van de juiste loonbelastingtabel.

Volgend jaar hangt het af van het land waar de werknemer inwoner van is, of hij recht heeft op de volledige loonheffingskorting of niet. In de eerste uitgave van de Nieuwsbrief Loonheffingen 2019 die sinds half juli online staat, is uiteengezet wanneer de Belastingdienst een werknemer beschouwt als inwoner van Nederland.

Permanente woon- en verblijfplaats

De simpele hoofdregel is dat een inwoner van Nederland hier zijn permanente woon- en verblijfplaats heeft. Soms woont en verblijft een werknemer echter zowel in Nederland als in het buitenland. In dat geval is de werknemer voor de loonbelasting alleen inwoner van Nederland als zijn sociale en economische leven zich hier afspeelt. Woont het gezin van de werknemer bijvoorbeeld in het buitenland, gaan zijn kinderen daar naar school en houdt hij daar bankrekeningen aan, dan is hij geen inwoner van Nederland.

Is werknemer van plan zich in Nederland te vestigen?

Bij een werknemer zonder gezin is dit onderscheid lastiger te maken. Dan is zijn intentie van belang: dus of de werknemer van plan is om zich in Nederland te vestigen. Is hij van plan is om hier maar korte tijd te blijven, dan is hij geen inwoner van Nederland.

Zekerheid met fiscale woonplaatsverklaring

Uw organisatie kan meestal vaststellen van welk land een werknemer inwoner is aan de hand van de woonplaats die hij heeft aangeleverd bij de gegevens voor de loonheffingen (tool). Ook kan de werkgever zich laten leiden door reiskostenvergoedingen (tool) die hij aan de werknemer uitbetaalt. Bij twijfel kan de werknemer op verzoek een zogenoemde woonplaatsverklaring van de (Nederlandse of buitenlandse) Belastingdienst aanvragen.