Transitievergoeding min re-integratiekosten?

De kosten die een werkgever maakt tijdens ziekte van een werknemer, mag hij niet aftrekken van de transitievergoeding. Dit geldt zowel voor de loondoorbetaling tijdens ziekte als voor re-integratiekosten.

Voor bepaalde kosten die een werkgever tijdens of aan het einde van het dienstverband maakt, geldt dat hij deze onder voorwaarden mag aftrekken van de transitievergoeding. Het gaat hier om transitiekosten (denk aan scholing of outplacement) of inzetbaarheidskosten (denk aan cursussen gericht op persoonlijke ontwikkeling). Voor het in mindering brengen van inzetbaarheidskosten geldt onder meer de voorwaarde dat de kosten gericht moeten zijn op de brede inzetbaarheid van de werknemer. Kosten voor scholing waarmee de werknemer alleen zijn huidige functie beter kan uitvoeren, komen dus niet voor aftrek in aanmerking.

Re-integratiekosten aanmerken als inzetbaarheidskosten

In de praktijk komt het regelmatig voor dat een werkgever zich afvraagt of hij bepaalde re-integratiekosten mag aftrekken van de transitievergoeding door deze aan te merken als inzetbaarheidskosten. Denk bijvoorbeeld aan een zieke werknemer voor wie de werkgever in het kader van re-integratie tweede spoor investeert in omscholing van magazijnmedewerker naar buschauffeur. De werkgever investeert dan immers in de brede inzetbaarheid van de werknemer buiten de organisatie. Toch mag u deze kosten in principe niet aftrekken van de transitievergoeding.

Re-integratie is een wettelijke verplichting

De kosten die een werkgever maakt voor de re-integratie van een werknemer vloeien immers voort uit een wettelijke verplichting. Dit sluit niet aan bij het uitgangspunt dat de werkgever en de werknemer (collectief of individueel) overeenstemming moeten bereiken over het aftrekken van kosten van de transitievergoeding. Alleen als een werkgever kosten maakt buiten wat wettelijk verplicht is, mag hij deze in mindering brengen op de transitievergoeding.