Transitievergoeding is ook voor langdurig zieke

Is een werknemer straks twee jaar ziek geweest, dan heeft hij – net als arbeidsgeschikte werknemers – gewoon recht op een transitievergoeding. De re-integratiekosten mogen hierop niet in mindering worden gebracht. Dit staat in de Wet werk en zekerheid (WWZ) die voor een deel al per 1 januari 2015 ingaat. De transitievergoeding wordt als onderdeel van de WWZ per 1 juli 2015 ingevoerd.

Beschikt de werkgever over een ontslagvergunning van UWV en zegt hij de arbeidsovereenkomst op na 104 weken ziekte, dan moet hij de werknemer straks een transitievergoeding betalen. Per 1 juli 2015 hebben werknemers die twee jaar of langer in dienst zijn geweest en worden ontslagen door opzegging via UWV of ontbinding door de kantonrechter immers recht op een transitievergoeding. De wetgever maakt hierbij geen onderscheid tussen arbeidsgeschikte en arbeidsongeschikte werknemers.

Dienstverband beëindigen met ontslagvergunning UWV

Als een werknemer 104 weken ziek is geweest, komt hij mogelijk in aanmerking voor een WIA-uitkering. De werkgever kan het dienstverband bij de organisatie dan beëindigen. In de meeste gevallen vraagt hij hiervoor straks een ontslagvergunning aan bij UWV. Per 1 juli 2015 is hij immers verplicht om voor een ontslagvergunning vanwege langdurige arbeidsongeschiktheid de route via UWV te bewandelen. Hij kan hiervoor straks niet meer bij de kantonrechter terecht.

Geen re-integratiekosten van transitievergoeding afhalen

De kosten van een arbeidsongeschikte werknemer kunnen straks dus behoorlijk oplopen. In het bericht ‘OR heeft mogelijk stem bij transitievergoeding’ kon u lezen dat de werkgever bepaalde kosten die hij maakt tijdens het dienstverband straks in mindering mag brengen op de transitievergoeding. Dit geldt echter niet voor de kosten van re-integratie en loondoorbetaling tijdens ziekte. Deze kosten moet hij namelijk sowieso al maken, omdat hiervoor een wettelijke verplichting geldt.