Fiscus mag gestolen informatie als bewijs gebruiken van AG
Advocaat-Generaal (AG) IJzerman van de Hoge Raad heeft in een advies aangegeven dat de Belastingdienst de gestolen informatie die hij heeft gekregen van een tipgever mag gebruiken als bewijs. De navorderingsaanslagen over de niet aangegeven bankrekeningen door de zwartspaarders kunnen dus in stand blijven.
In deze zaak ging het om de erfgenamen van een vermeende zwartspaarder die navorderingsaanslagen (tool) ontvingen omdat volgens de Belastingdienst de erflater over rekeningen in Luxemburg beschikte die nooit voor de belasting waren aangegeven. De fiscus had deze informatie gebaseerd op door een ex-medewerker van de betreffende bank gestolen gegevens. Deze zogenoemde tipgever was ook voor deze informatie door de fiscus betaald.
Fiscus schuldig aan heling
Het hof vond het bewijs ontoelaatbaar omdat de tipgever bij het verkrijgen van het bewijsmateriaal strafbare feiten had gepleegd, en daarvoor ook nog werd betaald door de fiscus, terwijl de Belastingdienst van de diefstal wist of dit had moeten vermoeden. Door de tipgever te betalen voor de verduisterde informatie, had de fiscus zich schuldig gemaakt aan een vorm van heling. De staatssecretaris van Financiën vond echter dat het bewijsmateriaal niet uitgesloten mocht worden en besloot in cassatie te gaan.
Geen sprake van schending zorgvuldigheidsbeginsel
De AG geeft in zijn advies aan dat het hier om de vraag gaat of de tussen de tipgever en de Staat gesloten overeenkomst onrechtmatig is en dat als hier gebruikt van wordt gemaakt dit een schending van het zorgvuldigheidsbeginsel (tool) oplevert. En dat deze schending ertoe moet leiden dat het materiaal als bewijs moet worden uitgesloten. Hij vindt dat er geen sprake is van schending omdat ten eerste de Hoge Raad al heeft aangegeven dat gestolen bewijsmateriaal als bewijs in strafzaken mag dienen. In een fiscale zaak kan dit dan ook. Hij ziet ook geen reden waarom de Staat niet aan particulieren zou mogen betalen voor fiscaal bewijsmateriaal. En daarnaast geeft hij ook aan dat de fiscus niet zelf actief is gaan zoeken naar bewijsmateriaal bij de buitenlandse banken.
Zijn conclusie is dus dat de Belastingdienst het gestolen bewijs mag gebruiken als bewijsmiddel en dat de navorderingsaanslagen in stand kunnen blijven.
Parket bij de Hoge Raad, 25 maart 2019, ECLI (verkort): 295